بکش … بکش….ای سیه دل ، سیه روز ، سیه جامه

بکش … چون زنم !

به کردار کثیفت

که من  نیمه  یک  تنم

بازنده  نا حق!

نگاهم  کن  چه  شقایق وار

به  پای عشق  میسوزم

بکش من را ، چون  زنم

نگاهم  چون  پاییز

فصل  بی برگی ، فصل  پژمردگی ، فصل  مرگ

که  برایت  چون بازیچه ام

در سنتت ،  در فرهنگت

حکمی  بریدن  نا حق

که با جور و جفا ، سوزم  و سازم

چون  زنم  من ،

این  را خدایت  گفت ، خدایت گفت

خدای  ظالمت ، که  چه  بی سخاوت

حکم  نا حقی  و  حکم  قفس  داد  بر من

ولی… ولی…  به  خدایت  بگو  که  من  زنم

فریادم

عصیانم

اعتراضم

قدرتم

من زنم

من زنم

من زنم

 

فرشته ایلکا

مارس 2009

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *