حجاب سلب حقوق کودک است باید ممنوع شود!

سمبل های مذهبی در مدارس باید برچیده شود!

کودک باید از دست درازی مذاهب و فرقه های مذهبی در امان باشد. مذهب امر خصوصی افراد است و نباید به کودک تحمیل شود. حجاب اسلامی یکی از بارزترین نشانه های بیحقوقی کودک است و نباید در هیچ جامعه ای تحمل شود. حقوق کودک جهانشمول است و همه جا باید رعایت شود. در کشورهایی که دولت های اسلامی حکومت میکنند حجاب، ازدواج و هزاران بیحقوقی دیگر را به کودکان تحمیل کرده اند. در کشورهای غربی برخی خانواده های اسلامی بدلیل عقاید خود و عمدتا تحت فشار فرقه های اسلامی و امامان مساجد این سمبل تحقیر و تبعیض را به کودکان خود تحمیل کرده و حقوق کودک را بطور آشکار نقض میکنند. و متاسفانه دولت ها به بهانه های مختلف آنرا نادیده میگیرند. این قابل تحمل نیست.

هر جا حجاب هست، خواه قانونی و یا بر اساس سنن، اجباری یا به اصطلاح انتخابی، دختر فاقد ارزش برابر با پسران است.حجاب لیستی از محدودیت ها و اجبارها را با خود یدک میکشد. حجاب سمبل انواع بیحقوقی ها و محرومیت های دیگر به کودکان نیز هست. از معاشرت با جنس مخالف برحذر داشته میشوند، از رقص و شنا و موسیقی و بسیاری برنامه های تفریحی محروم می گردند. هیچکدام اینها نباید تحمل شود. مبارزه علیه حجاب کودک باید امر همه کس در همه جا باشد. قانون موظف است قاطعانه از حقوق کودک حفاظت کند و مانع این محرومیت ها و تبعیض ها شود.

بیش از دو دهه است که بحث و جدل در مورد ممنوعیت حجاب برای کودکان و سمبلهای مذهبی در مدارس و محیط های کار بطور کلی در اروپا و به طور ویژه در سوئد در جریان بوده و پیشرویهایی هم داشته است. در حال حاضر ممنوعیت سمبلهای مذهبی در مدارس و برای افراد استخدام رسمی در چندین کشور اروپایی به اجرا در آمده است. طبق دادگاه اتحادیه اروپا، نمادهایی که انگیزه مذهبی دارد در محل کار در سویس ممنوع شده است. حمل و یا پوشیدن سمبلهای مذهبی برای کارمندان دولتی در آلمان و فرانسه بشدت ممنوع است. هیچ کدام از این ممنوعیتها در چنین کشورهایی توتالیتریسم محسوب نشده است، بلکه دفاع از سکولاریسم و قوانین سکولار این جوامع است. کاری که دولت سوئد هم می بایست دنبال می کرد.

طرفداران “نسبیت فرهنگی” حجاب و سمبلهای مذهبی و از جمله تحمیل حجاب و سایر محرومیت ها به کودکان را جزء فرهنگ مردم! و “اقلیتهای مذهبی” قلمداد میکنند. اینها شرایط زندگی بسیار تبعیض آمیز در محیطهای اسلامی و سکتهای مذهبی را بطور عموم نادیده می گیرند و با طرح “نسبیت فرهنگی” به این تبعیض ها با دیده اغماض نگاه میکنند و با وضع قوانینی علیه این محرومیت ها مخالفت میکنند. مدافعان حقوق کودک، مدافعان جامعه سکولار، مدافعان برابری و انسانیت باید صریحا در مقابل عقاید ارتجاعی و معتقدان “نسبیت فرهنگی” ایستاده و خواستار ممنوعیت حجاب برای کودکان و سمبلهای مذهبی بشوند. نقض این حقوق باید جرم شناخته شود. کودکان باید از سوء استفاده های دینی و مذهبی محفوظ بمانند.

کودکان و نوجوانانی که در خانواده های اسلامی و سکتهای مذهبی زندگی می کنند، نیازمند پشتیبانی و حمایت همه جانبه جامعه هستند.

شورای مرکزی اکس مسلم اسکاندیناوی