صحنه دلخراش زجرکش کردن و به آتش کشیدن یک زن، و میکروب نفرت انگیزی به نام اسلام!

این اتفاق البته در افغانستان روی میدهد جایی که پلیس راست راست به این صحنه آدمکشی خیره شده و کاری نمیکند جایی که مذهب اسلام در آنجا در قدرت است و جانیان ، حاکمین آن مردم هستند. جایی که سادیستهای زن آزار ، تجاوز کنندگان به زنان و آخوندهای همواره تشنه به خون زنان ، جزو وزرا و مسئولین آن مملکت در هم ریخته هستند و جایی که جنبش اسلامی و طالبان و مجاهدین افغان و کرزایی و همه اراذل و اوباش اسلامی، با همکاری وسیع دولتهایی نظیر امریکا و” دوول فخیمه غربی” آنرا به وضعیت وخیم کنونی انداخته اند.

تنها راه در افغانستان و ایران و در سودان و عراق و در همه جا اینست که علیه حکومتهای اسلامی ، علیه باندهای تروریست و داعشی و همچنین علیه مذهب اسلام اعلام جرم کرده و با صدای رسا بگوییم که اسلام دین زن ستیز ، دین تبدیل کننده افراد عادی به جنایتکاران قسی القلب و دین بر باد دهنده زندگیهای میلیونها نفر است. باید به چشم این واقعه دلخراش و وحشتناک با دقت نگاه کرد ، در سرزمین حاکم بودن جنبش اسلامی، در سرزمین کماکان احترام گذاشتن به تفکر زن ستیز اسلامی در سرزمین تابو بودن نقد و اعتراض به اسلام، در سرزمین به بند کشیدن تفکر انتقادی و به بند کشیدن حضور زنان در جامعه، یک دختر جوان را با قساوت میکشند و اکنون صف توجیه کنندگان جنایات اسلامی به ردیف شده و مثل ایران مجددا خواهند گفت ربطی به اسلام ندارد، اسلام با حقوق زنان منافاتی ندارد. ما شیرین عبادی را داریم و آنها دهها نفر از این نوع را.

از نظر هر بیننده بی طرفی این ربط مستقیم به اسلام و به ویروس و میکروبی به نام ایدئولوژی اسلامی دارد در عین حال ربط مستقیم به جنبش اسلامی و حکومتهای اسلامی دارد. افغانستان احتیاج مبرمی به چارلی ابدوها و تابو شکنی دارد، افغانستان احتیاج به نقد کنندگان تفکر اسلامی و منتقدین شجاع اسلام و زن ستیزی اسلامی دارد.

ما زنان از ایران و افغانستان سرنوشت مشترکی داریم. در نبرد علیه این جنبش کثیف اسلامی و در نقد و مقابله با این مذهب ضد زن باید متحد شویم. قاتلین فرخنده را باید پای میز محاکمه کشاند و در مقابل این فجایع نباید سکوت کرد.

مینا احدی