زن و نوروز

بی گمان اساطیر و آیین ها ، از دل آرزوها و حسرتهای  انسانی  و  بر  پایه آرمانهای  جمعی  پدید آمده  شکل  یافته اند ، از   مسیر تاریخ   نا نوشته  و     به روایتهای  شفاهی ، و نیز در استمرار نکو داشت  آیین ها  به  امروزیان    رسیده اند ، این   نیز واقعیتی  پذیرفته است  که  آیین ها و اساطیر  قومی  چه  بسیار مواقع  در گذر مناسبات  فراقومی ،  چون  موجودی  زنده  در کشاکش  زمان   و رخدادهای  کلان ، تکوین  یافته اند.

این  سخن  اما  بدان  مفهوم  نیست  که  باورهای  اساطیری  و گونه های مختلف  آیین  حیات  مستقل  و  قائم  به  ذات  نداشته اند .

باورهای  ملی اساطیری  و گونه های  هر قومی  به   رغم  تا ثیر پذیری  پنهان و آشکار  از آیین های  دیگر  اقوام ، از خود  ویژگیهائی  بر خوردارند  که  تنها  قابل  تمایز با  گونه های  مشابه اند ، بلکه  به  فراوانی از شریانهای زندگی مستقل نیز بهره مند  بوده اند .

به غیر از این در موارد  بسیاری ، در پی شکست های ، نسل کشی ها و یا دگر گزینیها ی  اجباری ، یا خود خواسته  دینی ، آیین ها  به  فراموشی  سپرده  شده و از صحنه  روز گاران  حذف  شده اند .

چهار شنبه سوری ، نوروز  و سیزده بدر از جمله  آیینهای  کهنه  ایران  هستند

که با  گذر از دهلیزهای  پر خطر تاریخ ، نه  تنها  به  فرسایش  فرهنگی  تن نداده اند  بلکه  امروزه  نیز استوار و پا  بر جا  در میان  ایرانیان  از محبوبیت بسیار  بر خوردارند .

چنان  که  اکنون  باورمندی  به  آیینها ی  نوروزی  در جامعه   ایران بیشتر از هر زمانی  با  شوق   آگاهانه  غرور  و هویت  ملی   و ستیز با  فرهنگ سازی غیر ایرانی  حاکمیت  کنونی  به  ایران در هم  آمیخته  است  و نکو داشت این آیین ها  در سالیان   اخیر در میان  مردم  ایران  به  ویژه  در بین  جوانان ، خود  یک  شیوه  مبارزه  و چالش  در سراسر ناباوران  به  فرهنگ ، و هویت ایران  تلقی  می شود .

و برگزاری  جشن و آیین ها  به ویژگیهای فرهنگی  ، اجتمائی ،تاریخی ، جغرافیائی  و اعتقادی هر جامعه  بستگی  دارد  ولی مردم  بخصوص زنان

مجبورند  قانونها و ضابطه های  اجتمائی  و سیاسی را به صورتی جدی رعایت کنند.

ناگزیر از محدودیتها  و  ممنوعیتهای  فراوان  اخلاقی  و اعتقادی  و سنتی آنان را  در  بر  گرفته  است . و در این روزها  اعتراض  زنان  نسبت  به  موقعیت

و خواسته های  واقعی  و حقوق  انسانی شان  از جمهوری اسلامی  میباشد  که  با گذاشتن  میتینگها ی  اعتراضی  در شهرهای  مختلف  ایران  صدای اعتراضشان  را  بلند  می کنند  و در صف  اول  مبارزه  بر علیه  رژیم اسلامی می باشند.

که این اعتراضها  در شبهای  چهار شنبه  سوری  هم  برقرار  است  همان  شبی  که  آخرین  سه شنبه  سال  است  که  ریشه  در باور ایرانیان  پیش  از اسلام  به  قداست  و  قدرت  آتش  و روشنائی  در نابودی  تیره  روزی  دارد.

بر اساس همین  باور، آتش  مظهر روشنائی ،  پاکی ، زندگی  و تندرستی  است و تاریکی  و ظلمت  مظهر اهریمن  و سیاه  بختی  است.

ولی  مردم  ایران این  باورها  را هر سال  بیشتر از سال  پیش  به  دید ی منطقی تر  و دور  از سنتهای  و اعتقادات  غلط  میبینند.

چهار شنبه  سوری  در  ابتدا  * شب سوری * نامیده  می شد  و از واژه         * سوریک * از زبان  پهلوی به معنی سرخ رنگ  ، سور –  ایک = سرخ  و ایک پسوند صفت بر جای مانده است.

پخش  کردن  ماه  به  چهار هفته  در ایران ،  پس از ظهور اسلام  است  و شنبه و یکشنبه  و …  نامیدن  روزهای هفته از زمان  رواج  آن  شنبه  واژه ای سامی و در آمده به  زبان  فارسی  و برخی  گو یشهای ایران به  معنی جشن  ومهمانی  و سرخ آمده است.

از اینرو در این  شب  مردم  به  آتش افروزی ،  پایکوبی  ، شادی  و آزادی  می پردازند همچنین در این روز و این ایام  صدای  اعتراض  زنان  ایران  بلند است ، زنانی  که در تمامی  عرصه های  جامعه ، رژیم را به  تکاپوی  راه

گریز از اوجگیری اعتراضاتشان  و با بکارگیری  نهایت  از ابزارهای  قانونی  و غیر قانونی اش  همچنین ما مورین  سرکوبگرش انداخته  است رژیم از اتحاد  و توان  گسترده  اعتراضات  زنان  و مبارزاتشان همیشه در هراس  بسر می برند.

جشن  نوروز  یکی از آیین ها ، رسمها ، فرهنگها و تمدنی  است  که به نخستین  پادشاهان   نسبت می دهند . شاعران  و نویسندگان  قرن چهارم  و پنجم  هجری  چون  فردوسی  ، بیرونی ، ابن مسکویه ، منوچهری  و دیگران  گفته اند  که منبع  تاریخی  اسطوره ای  آنان  بی گمان  ادبیات  بیش  از اسلام  بوده .

نوروز  و برگزاری  جشن  نوروز از زمان  پادشاهی  جمشید  میباشد  که  نه تنها  در ایران  بلکه  در میان  کشورهای  چون  تاجیکستان ، افغانستان ، قرقیزستان ، ترکمنستان ،  پاکستان  ، آذ ربایجان  ، ترکیه  و هند  این  جشن  را با  شکوه  بر گزار می کنند.

کیا جم * جمشید * نخستین  کسی  بود  که  نوروز  را  برقرار  کرد ، وی  در نوروز دنیا را به تصرف  در آورد  و ایرانشهر را به  غایت  آبادانی  رسانید پس از آن مقرر  کرد  که  نوروز را هر سال  مرتبا  جشن  بگیرند.

سال  نو با  فصل  زایش  طبیعت  یعنی  باور به  تحول  انسانها  شروع می شود هفت سین  نیز جزئ  جدائی  نا پذیر سفره  نوروزی  است . سفره های  هفت سین  معمولا سه موضوع  مهم  چون  اندیشه نیک ، گفتار نیک  و کردار نیک دارند   که مراسم  نوروزی  هفت سین  ، خطبه خوانی ، داخواهی ، اهدای هدایا و نوعی  به  حضور  یافتن  طبقات  گوناگون  و بسا  امور دیگر  بوده  است.

در زمانهای  گذشته  بجای  هفت سین ، هفت شین  نیز از سفره  نوروزی معمول  بود  مثل  1 شهد 2  شیره 3  شراب 4  شکر 5  شمع   6  شمشاد        7  شامید * تخم مرغ *  ولی  در زمان  حال  بجای  هفت شین  ، هفت سین معمول  است  1 سیب 2 سکه 3  سیر 4 سمنو 5  سرکه 6  سماق 7 سبزه

معمول  است  و در اغلب  نقاط  و شهرهای   ایران  با  کم   و بیش  اختلاف مرسوم  است .

که معمولا قبل از فرا رسیدن عید  نوروز  کارهائی  مانند  گرد گیری عیدی ، خرید  وسایل  نو ، پوشاک ، پختن غذا ، چیدن  سفره هفت سین  که این  کار را خانمهای  خانه  انجام  میدهند  اما خودشان  هیچ  نامی  ندارند ، مردهای  خانه این  کارها را به نوع عادت و وظیفه  زن  میگذارند .

آنها  را فقط  به عنوان  زن  خانه  می بینند ، کارهای  تکراری ، بی پاداش  و کم  اجر را به عهده زن می گذارند  و بی صدا و خاموش او را به کارهای به اصطلاح  سبک  وادار  می کنند ،  در واقع  از زنان  بیگاری  می کشند ، کار سنگین  و بی مزد  ارزش ،  چه  در درون  خانه  و چه  در بیرون  خانه ، در واقع  این  قانون  و سنت  اسلام  هست  که  ارزشهای  نا درست  اجتمائی  را  برای هر زن و انسان  مونث  میگذارد  حتی  به هنگام  تولد  دختری ،  قبل  از اینکه  * انسان * باشد  مونث هست  و در خدمت  انسان  یعنی  مذکر  و  مرد .

که  نیمی از جامعه  و جنس  مرد  وابسته  به  درجه  دوم  جامعه  که  زن  باشد هستند.

و اما روز سیزده  فروردین که روز سیزده بدر میباشد، روز جشن و فرخنده ائی هست که ایرانیان  چون در مورد این روز آگاهی کمتری دارند این روز را نحس می دانند و برای بیرون  کردن  نحسی از خانه  و کا شانه  خود  کنار جویبارها  و سبزه زار می روند و شادی  می کنند  ولی تا کنون هیچ  دانشمندی ذکر نکرده  که  سیزده نوروز نحس است  مثلا در صفحه 266  آثارا لبا قیه  جدولی  برای  سعد  و نحس آورده  شد  که  سعد  به  معنی  فرخنده آمده و به هیچ  وجه  نحس  نیست  .

بعد از  اسلام  چون سیزده  تمام  ماهها را نحس می دانند  به  اشتباه  سیزده نوروز را نیز نحس  شمرده اند  که  مردم  بجای  جشن  و شادی  که  پس از 12 روز به  یاد 12 ماه  سال  است  روز  سیزده نوروز را روز فرخنده ای  می دانند که مردم به  باغ  و صحرا  می روند و شادی  می کنند و در حقیقت  به این ترتیب  رسمی  بودن  دوره  نوروز  به  پایان  می رسد.

شباهتی  که  بین  سیزده بدر  برخی از رسمها * کاتارها *  بازمانده گان مانویان  در اروپا  که  ترکیبی  از اندیشه های  زردشتی  فلسفه  باستان و مسیحیت  دارند  که  این  پرسش  را به  ذهن  میرساند  که  آیا هر دو ریشه مشترک  باستانی دارند ؟

کاتارها در روز * عید پاک * که  برخی از سالها  به روز سیزده  فروردین نزدیک است  از  خانه  بیرون  آمده و روز را در دامن  صحرا ، کشتزارها ، و آب  می گذرانند در ضمن  روز اول آوریل هر چهار سال  یکبار مصادف  با روز سیزده  فروردین  است  و 3  سال  نیز  با  12  فروردین  همراه  می باشد. با این  تفاسیر ما میدانیم  که مردم  ایران  همیشه   خواهان جشن ،  شادی  و آزادی  هستند  بدون  توجه  به  قانونها  و سنن  تو خالی  و غلط  جمهوری اسلامی ، حدود  سی سال  نقض هر گونه  حقوق  بشر در ایران  در  رابطه  با زنان ،  کودکان ، سا لمندان ، بیکاران ، کارگران ،  معلمان ، دانشجویان ،  وهمچنین  مبارزه  برای  حقوق  بشر که  در بر گیرنده  مواردی  مانند  اعدام ، زندان ، قصاص ، سنگسار ،  تبعیض  جنسی ،  حجاب اجباری  ،  نژاد پرستی  و غیره …    که  مردم  ایران  محکم و استوار و با اتحاد  هر چه  بیشتر در مقابل  رژیم  جنایتکار و  ضد بشر ایران  می ایستند  و به مبارزاتشان  ادامه  می دهند   در براندازی  هر چه  زودتر  جمهوری اسلامی  چون  ما میدانیم  که رژیم  ایران  در حال  سقوط  می باشد  و کاملا  واضح  است  که این  سقوط  در دست  ما نیروهای  مخالف  داخلی  و خارجی  جمهوری اسلامی  است  که هر چه زودتر مردم ایران  با شادی  و پایکوبی  به مراسمهائی  چون  نوروز ادامه  دهند  و مرگ جمهوری اسلامی را جشن بگیرند .

زنده باد آزادی و برابری

فرشته  ایلکا

MARS   2009